Skip to main content

Миний блогоор зочилсон

САЙН ДУРЫН АЖИЛ БА МИНИЙ АЗ ЖАРГАЛ


Сайн байна уу? Та бүхэнд энэ өдрийн мэндийг хүргэе. Намайг Алтанбаяр гэдэг. Би 18 настай энгийн нэгэн оюутан хүн. 2012 оноос эхлэн “Иргэний Нийгмийн Байгууллага”-уудын үйл ажиллагаанд оролцон, өөрөө үйл ажиллагаа зохион байгуулж байна. Үүндээ ч донтсон гэхэд болно.
Хүмүүсийн дундах нэгэн төөрөгдлийг засахын тулд энэхүү бичвэрийг бичлээ. Хүмүүс надаас “Чи яагаад сайн дурын ажил хийдэг вэ? Ямар ашигтай вэ? Илүү дутуу зүйлд яасан их оролцох дуртай юм?” гэх зэрэг асуултыг сүүлийн үед ихэд сонсох боллоо. Хүмүүсийн хобби бол гар бөмбөг тоглох, сагс тоглох, ууланд гарах зэрэг байдаг. Харин миний хобби бол өөрийгөө зугаацуулах, сайн дурын ажил хийх гэхэд болно. Цалингүй, дэмий цаг өнгөрөөж буй боловч надад маш их сэтгэл ханамжийг авчирдаг учраас энэ ажилдаа нилээн хайртай.
Ямар нэгэн байгууллагын харьяалал тийм ч чухал биш. Зүгээр л хаана ч очсон олон танилтай, инээж цэнгэх хүмүүстэй хамт байх нь л чухал. Бидний болон бусдын хийсэн ажлын үр дүн нь илүү чухал байх. Гэхдээ миний хувьд хийх үйл явц л чухал. Хүн ууланд авчирчаад буцаад л буудаг. Ууланд авирах мөч л сүүлд сайхан санагддагтай адил.
Надтай хамтарч ажлаад шантарч үлдсэн хүмүүс заримдаа “Чи юу хийж бүтээв?” гэхэд би бодон бодон ямар нэгэн зүйл хариулдаг ч миний үндсэн хариулт бол зүгээр л “Аз жаргалыг би олж авсан” гэх хариулт.
Хэн нэгэн бусдын хийснийг үгүйсгэхэд дургүй. Чи өөрөө нэгэнт чадаагүй л бол дуугүй л байх хэрэгтэй. Энэ нь ИНБ-ын гол дүрэм ч юм шиг.
Клубуудын оролцогч хэн, ямар байх ёстой вэ?
Чи хэн нэгнийг хүлээцтэй сонсдог байхад л хангалттай. Үүнээс л чи суралцана. Хэлсэн зүйлээс нь юм ойлгочоод тэгвэл хэдүүлээ гээд санаа дэвшүүлэх хэрэгтэй. Энэ бол гол дүрэм. Бүх зүйлээс битгий үр дүн хүлээ. Үр дүн хэзээ нэгэн цагт чамд мэдрэгдэнэ. Бууж өгч болно. Гэхдээ бусдын хийж буй зүйлийг хамтран нураах хэрэггүй. Хийх ёстой ажлаа нүүр бардам хийчээд бууж өгөх нь шилдэг буулт.  Хурлын үе чамд хүмүүс маазарч буй мэт харагдах боловч энэ нь хамгийн шилдэг санаа авчрах арга. Хичээл хийхэд ч гэсэн хэдэн цаг чимээгүй суугаад ойлгодоггүй. Дуу сонсох, өөрийгөө зураацуулж байж л чи ойлгож авдагтай адил.
Би яагаад сайн дурын ажил хийх ёстой гэж?
Оюутан болоод хүмүүс надаас маш ихээр “Сайн дурын ажил хиймээр байна” гэж асуудаг. Үүний цаадах бодол бол гадны тэтгэлэг хөөцөлдөхөд хэрэгтэй гэсэн бодлууд байдаг. Энэ нь зөв. Гадаадын тэтгэлгүүдийн нэгэн шалгуур нь сайн дурын ажилд оролцог байх гэсэн шалгуур байдаг. Ийм зорилго тавиад ч болтугай хийх л хэрэгтэй. Бидний амьдрал маш богинохон. Энэ богинохон хугацаанд өөрийн аз жаргал болон нэгний төлөө ямар нэгэн зүйл хийгээд үлдээх хэрэгтэй байх. Сайн дурын ажил гэдэг хүмүүнлэгийн тусламжийн ажил байж болох ч миний хувьд өөртөө зориулж буй бүх зүйл сайн дурын ажил болж байна.

Үргэлжлэл бий...

Comments

Popular posts from this blog

“ӨНӨӨГИЙН НИЙГЭМД ХАМГИЙН ТУЛГАМДСАН АСУУДАЛ, МИНИЙ НҮДЭЭР...”

Өнөөгийн нийгэмд хамгийн тулгамдсан асуудал юу вэ? гэвэл би “Бидний эрүүл мэнд” л гэж хэлэх байх. Ялангуяа хүүхдийн эрүүл мэнд. Бидний дүү нар эрүүл төрөхийн тулд авилгалын хэрэгт холбогдож байна. Миний эгч гурван жилийн өмнө төрж, би дүүтэй болсон. Эрүүл төрөхийн тулд эмч нарт гарын бэлэг, бэлэн мөнгө өгсөн. Миний эгчтэй адил эрүүл төрөхийн тулд эмч нарт хандив ч гэх үү, гарын бэлэг ч гэх үү, авилгалын шинжтэй зүйлийг ээж нар одоог хүртэл өгсөөр л байдаг. Хэрэв өгөхгүй бол төрөхийн хүндрэл үүснэ хэмээн айж байгаа нь эрүүл мэндийн салбар ямар аюултай байгааг харуулж байна. Энэ жил манай дүү 3 настай бөгөөд цэцэрлэгт сурдаг. Миний дүү болоод миний гэр бүл жил бүр ханиадаар өвчилдөг. Гэхдээ үүнийг хүн бүр байдаг л зүйл мэт харсаар байгаад би айж байна. Эмнэлэгт очиход хүчтэй антибиотик буюу ханиадны эмийг хүн бүрт бичиж өгнө. Гэхдээ энэ эмнээс хэдэн жилийн өмнө надад харшил өгч эмнэлэгт хэвтэж байсан юм. Одоо хурц амттай хоол, хурц үнэр болон амокцлины найрлагатай бүх эмнээс хүнд ...

"ҮЗЭХИЙН ХЯЗГААР" номын онцлох ишлэлүүд

Л.Өлзийтөгстэй танилцсан нь:  Л.Өлтийтөгсийг 2016 оны 12 сарын сүүл хүртэл шүлгүүдийг нь битгий хэл, зохиолчийн нэрийг нь ч мэддэггүй байлаа. Миний анхны ярилцлага намайг түүнтэй танилцуулсан юм. Түүнтэй гэдэг нь түүний нэртэй. Анхны ярилцлагадаа маш эрдэм мэдлэг, ажлын туршлагатай хүнийг оролцуулсан тул сайн ярилцлагыг өөрийн блогтоо хэвлэх гэсэн эрмэлзэл тун их байлаа. Яруу найрагч, сэтгүүлч, миний хамгийн сайн эгч С.Бэрцэцэг өөрийн шүлгийн анхны номыг хэвлэхээс өмнө тэрхүү ярилцлагыг минь редокторлаж, баярласан сэтгэлдээ түүнд Л.Өлзийтөгсийн “Тэнгэрт ургадаг модод” хэмээх шүлгийн номыг бэлэглэсэн. Ингэж л яруу найрагчийн нэр болон цөөн хэдэн шүлгүүд, бичвэрүүдтэй нь танилцсан юм. Дараагийн түүнтэй илүү их дотносох болсон сэдэл бол түүний “Нүдний шилэнд үлдсэн зургууд” номын “Сохор” өгүүллэг байсан.     “Үзэхийн хязгаар” номыг унших болсон сэдэл Би ямар нэгэн номыг бүтнээр нь уншихын тулд төрөх гэж буй эмэгтэй шиг дуншиж дуншиж л уншдаг гэхэд болно. Л.Өлзийтө...

"ТООМЖИРГҮЙ АМЬДРАХ БЯЦХАН УРЛАГ" номын тэмдэглэл

Номын зохиолч:  "Марк Мэнсон"  Номын нэр:  "Тоомжиргүй амьдрах бяцхан урлаг" Ө өрийн блогт нийтлэл гэхээс илүүтэй номын тэмдэглэл л сүүлийн үед оруулж байна. Учир нь оюутан болоод ганц сурж буй зүйл нь ном унших. Сайн гэх үнэлгээг өөртөө өгмөөр байна. 7 хоногт ядаж нэг ч гэсэн нүүр ном уншиж байна гэдэг нь миний хувьд ололттой тал санагддаг. Гэхдээ одоо өдөрт ядаж 5 хуудсыг эрхэмлэж байна. Арван жил, коллежид нэг номыг бүтэн унших байтугай эхлүүлж ч байгаагүй. Тэгэх шаардлага ч байгаагүй биз. Энэ миний буруу биш шүү. Багш нар унш гэж хэлээгүй юм чинь. Сүүлийн 2 жил номыг удаан хэдий ч чанартай уншихад суралцаж байна. Энэ удаагийн миний сонгосон ном бол Марк Мэнсоны "Тоомжиргүй Амьдрах Бяцхан Урлаг". Энэ номыг унших болсон шалтгаан гэвэл миний төрсөн өдрөөр ноднин 2 сарын турш хамтран ажилласан хамтрагч болох Мандалмаа эгч маань бэлэглэсэн юм. Хүнээс ном бэлгэнд авчхаад уншихгүй, номын шүүгээндээ хадгална гэдэг чинь бүдүүлэг хэрэг биз дээ. Тиймээ...